TERGUS

TERGUS
TERGUS
ab Aeolico, τέρφος, a ςέρφος, proprie corium est ἀδέψητον non confectum, ὠμὸν, βύρϚα, unde terginum, ὠμοβύρσινον: sicut μαςθλήματα, sunt alutae seu pelles confectae. Neque enim de feris solum, ut quibusdam placet, vox in usu est: nam et tergora boum dicuntur, et aliarum animantium, quae ferae non sunt. De utrisque Plin. l. 11. c. 39. Boum tergora, setas suum, obstare tenuitati immeantis spiritus —— ceu vero non crocodilis et duritia tergoris tribuatur et sollertia. Hippopotami corii crassitudo italis, ut inde tornentur hastae, et tamen quaedam ingenio medica diligentia. Elephantorum quoque tergora impenetrabiles cetras habent, cum tamen omnium quadrupedum subilitas animi praecipua perhibeatur illis etc. Ubi quod de tergore crocodili habet, mire confirmatur ipsius Dei verbis apud Hiobum, c. 41. v. 6. et seqq. Tergum (eius) est, ut laminae scutorum, clausa arctô sigillô. Una alteri tam vicina est, ut ventus non ingrediatur —— Appetentis eum gladius non consistet, neque lancea, telum ac spiculum. Reputat ferrum, ut paleam aes ut lignum putridum. Non fugat eum sagitta: In stipulam ei vertuntur lapides fundae etc. ad quem locum vide Sam. Bochart. Hieroz. Parte poster. ubi de Leviathane. Adde Salmas. ad Solin. p. 443. ubi inter alia. cataphractam tergoris, hanc squamatam crocodili cutem, eleganter et vere ab Ammiano appellari, notat. De ritu in tergore bovis recens caesi sedendi, quod fidei ac protectionis sanctissimum olim apud Scythas sacramentum erat, diximus supra. Vide quoque in voce Corium, item Pellis. Sed et tergus et tergum non raro promiscue sumpta, apud Veteres. Terginum vero, pro loro e tergo, i. e. corio crudo, occurrit apud Plautum, Pseud. Actu 1. sc. 2. v. 21. Numquam aedepol tergum vestrum durum erit, quam hoc terginum meum. Et Lucilium,
Solvi, dum salvo tergô, et terginô, licet.
Dum enim quis loris caeditur, tam lorum, quam tergum, eaedendo disperit etc. Salmas. ubi supra, p. 1006.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Хирурговые — ? …   Википедия

  • BOVEM — I. BOVEM et Loenem, foris in fronte aedium sacrarum depingendi consuetudo, memoratur Durando Ration. l. 1. c. 3. num. 5. II. BOVEM vel Vitulum, in duas partes dissecandi ritus, in percutiendis Foederibus olim adhibitus, indigitatur Ieremiae c. 34 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CYNOCEPHALI — populi Indiae in montibus degentes, quos capita cavina habere fabulatur Plin. l. 7. c. 2. Vide Gell. l. 9. c. 4. De illis Solin. c. 52. Megasthenes per diversos Indiae montes esse seribit, nationes caninis capitibus, armatas unguibus, amictas… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HIPPOPOTAMI — cum tigribus, exhibiti occurrunt, apud Capitolin. in Ant. Pio, Edita munera, in quibus elephanto et crocutas, et strepsicerotas et crocodilos etiam atque hippopotamos cum tigridibus exhibuit. Etiam Hippopotamo sedisse, legitur Firmus apud Vopisc …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HYREUS — rusticus quidam Boeotius, qui cum Iovem, Mercurium, ac Neptunum hospitio suscepislet, iuslus perere quicquid vellet, mox voti compos futurus, respondit quidem, se nihil aeque cupere ac filium, uxorem tamen ducere nolle. Quo intellecto tres Dii in …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PESCIA — in Carmine Saliari, agninae pelles sunt, seu tergus pecuinum, quô pro amiculo Veteres utebantur. Πέσκη enim antiquis pelles dictas esse, apud Verritum Flacceum legitur: unde pascua et pascere, deducit Scaliger in Originum libris. Cuiusmodi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • cuir — Du Cuir, Tergus, tergoris. Le cuir et la peau d une beste, Corium. Le cuir des bestes qui ont la peau espesse, Scortum. Une espece de maladie d eau entre cuir et chair, quand le ventre est tellement enflé qu il fait un bruit comme un tabourin,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Leder — 1. Altes Leder will viel Schmiere. Dän.: Gammel lædder vil have meget smøre. (Prov. dan., 371.) 2. Am leder lernt der Hund endlich das kalb gar essen. – Henisch, 888, 56; Petri, II, 13. 3. Aus eines andern Leder ist gut Schu machen. – Eyering, I …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Leute — 1. A de richa Lüta werd ma nüd rüdig1. – Sutermeister, 143; Tobler, 371. In Appenzell: Von den reichen Leuten bekommt man nicht leere Hände. (Tobler.) 2. Albern Leut dienen nicht in die Welt. – Petri, II, 4. 3. Alberne Lüe sind ock Lüe. (Hannover …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Schlecht — (s. ⇨ Schlicht). 1. Der ist schlecht vnd recht, der in Hosen vnd Hembden bad. – Lehmann, 169, 21. 2. Der ist schlecht vnd recht, der meint, ein vergülde Nussschall sey lauter Gold. – Lehmann, 164, 21. 3. Es ist keiner so schlecht, er weiss, was… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”